Thomas Bernhard - Nefes – Bir Karar PDF İndir

Nefes – Bir Karar – PDF İndir

Thomas Bernhard / Nefes – Bir Karar / PDF / Sayfa: 77

Bir yazarı yazar yapan etmenler nedir? İşte Bir Karar – Nefes kitabında yazarın kendi hayatından alınmış kesitlerle onu nasıl büyük bir yazara dönüştürdüğünün örneklerini göreceksiniz. Özellikle neredeyse bildiği ve cesaret ettiği bir çok şeyin öncüsü olan dedesinin umutsuzca ölümü beklerken yaşadığı çekişmeler bir dönüm noktası niteliği taşımaktadır. Herkes yazabilir fakat yazmakla yazmak arasında ki farkı bazı yazarlar hissettirir.

Nefes – Bir Karar Hakkında

Adeta ölümüne çalıştığı Kiler’den ağır bir hastalık nedeniyle kopmak zorunda kalan genç Thomas kendini, bütün entelektüel gelişimini borçlu olduğu dedesinin yatırıldığı hastanede bir ölüm koğuşunda bulur. Hayatının son demlerini yaşayanlar ve ümitsiz vakalar arasında, hem kendisinin hem de ailesinde tek iletişim kurabildiği insanın ölümünü çaresizce beklemek onda onulmaz yaralar açmıştır. Psikolojik çöküntü ve fiziksel ağrılarla boğuşmak, bir süre sonra varoluşuna ve geleceğine dair fikirlerinde yepyeni değişimleri getirecektir.

Bernhard yaşadığı ağır deneyimin yarattığı travmaları ve korkuları samimiyetle paylaşırken, okuru da bu büyük yazarın gelişim evrelerini sorgulamaya itiyor.

Thomas Bernhard – Yürümek Evet

Kitap Adı: Yürümek - Evet 
Yazar: Thomas Bernhard 
Yayıncı: Yapı Kredi Yayınları 
Sayfa Sayısı: 195 

Bir insanı umutsuz bir durumda gözlemliyoruz, durumun umutsuz olduğunu biliyoruz ve umutsuz durum kavramını da biliyoruz, ama bu insanın umutsuz durumuna karşı hiçbir şey yapmıyoruz, çünkü bu insanın umutsuz durumuna karşı bir şey yapamayız, çünkü biz kelimenin tam anlamıyla böyle bir insanın umutsuz durumu karşında aciziz, oysa böyle bir insanın ve onun umutsuz durumu karşısında aciz olmamak zorunda olduğumuzu kabul etmeliyiz, diyor Oehler.
(Yürümek)

Thomas Bernhard'dan iki çetin anlatı birarada:
Yürümek (1971), Evet (1978).

Thomas Bernhard, Yürümek'te, "yürüme" ve "düşünme" kavramlarının birlikteliğini yazınsal bir birliktelikle, düşünmenin ve yürümenin içiçe geçen ritmiyle kurgularken, anlatının bütününde tekrarın sınırları zorlayan vurgusunu kullanarak, tekdüzeliğe sıkışmış, olağanüstülüğü ve dehayı boğan yaşam karşısındaki çaresizliği, bir insanın delirmesinin bütün kişisel temeline karşın kaçınılmaz bir sona işaret edişiyle kesiştiriyor.

Evet anlatısında hem yazar hem okur yine "felaket"le yüzleşirken, ben-anlatıcının süreklilik halini alan bunalımdan kurtulma uğraşı bir insanın kendini feda etme hikâyesi ile kesişiyor. Varoluşun ele geçirilmesi girişiminin, yürümek-düşünmek, felsefe-müzik birliktelikleri ile akıl hastalığına dayanma sınırına varmaktan kurtulamadığı, rastlantıdan öte felaket bir dünyanın felaket doğurduğu gerçeği buz gibi yüzümüze vuruluyor!

•