Berdel Hakikatin Peşinde BÖLÜM 12 Online Oku

 

Kaçaklar, günlüğün içeriğinden sonra birbirlerine bakarken içlerinde beliren korku, sadece bilinmeyene duyulan bir endişe değildi. Bu yolculuk düşündüklerinden çok daha büyük bir gerçek saklıyor olabilir miydi?

Hasan, sayfaları hızla çevirdi. "Burada yazılanlar bizimle ilgili. Ama bizden önce yazılmışlar."

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Bu, bizi takip edenlerin bizim geleceğimizi bildiği anlamına mı geliyor?"

Yusuf, duvardaki eski yazılara dokundu. "Bu semboller... hepsi birbirine bağlı. Burası sadece bir kaçış noktası değil."

Zeynep, derin bir nefes alarak konuştu. "Eğer burası bir özgürlük arayışı değilse, biz neyin içine sürüklendik?"

Adam, odanın köşesine yaslandı ve hafifçe gülümsedi. "Siz buraya neyi bulmak için geldiniz? Gerçekten özgürlük mü, yoksa kim olduğunuzu öğrenmek mi?"

Kaçaklar sessizlik içinde birbirlerine baktılar. Özgürlüğü aramak, bir yanılsama mıydı?

Hasan derin bir nefes aldı. "Burada bizim için ne saklanıyor? Ve bunu kim saklıyor?"

Ayşe, zemindeki eski haritaları gözden geçirdi. "Bu yollar bizim önceden geçtiğimiz noktaları gösteriyor. Ama biz bu haritayı hiç görmemiştik."

Yusuf gözlerini duvarlara dikti. "Birisi bizi bu noktaya yönlendirdi. 

Ama neden?"

Zeynep ellerini sıktı. "Özgürlük için kaçıyorduk. Ama belki de gerçekten bizi bekleyen başka bir şey vardı."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı cevaplar, yalnızca doğru zamanda ortaya çıkar."

Kaçaklar birbirlerine bakarken odadaki sessizlik hiç olmadığı kadar ağırdı.

Dışarı çıkmak istiyorlardı, ama önce bu gerçeği tam olarak anlamak zorundaydılar.

Hasan, duvarlara kazınmış eski sembollere dokundu. “Burada anlatılan şey yalnızca geçmişin bir parçası mı? Yoksa bizi şekillendiren bir miras mı?”

Ayşe başını iki yana salladı. “Bize anlatılan her şey doğru olmayabilir. Eğer bu yolculuk bizim için planlandıysa, kimin tarafından planlandı?”

Yusuf gözlerini eski haritalara çevirdi. “Buradaki işaretleri takip etmeli miyiz? Yoksa kendi yolumuzu çizmenin zamanı mı geldi?”

Zeynep nefesini tuttu. “Özgürlüğü arıyoruz. Ama belki de özgürlük, sadece gerçeği kabul ettiğimizde var olabilir.”

Adam hafifçe başını salladı. “Gerçek, kaçamayacağınız tek şeydir.”

Kaçaklar odayı incelemeye devam ettikçe, eski yazıların sadece tarihî belgelerden ibaret olmadığını fark etmeye başladılar. Burası bir arşiv değil, aynı zamanda bir uyarıydı.

Hasan, eski günlüğün bir köşesinde yer alan sembollere dikkatlice baktı.

“Burada bir şey saklanıyor. Ama biz gerçekten neyi bulmamız gerektiğini biliyor muyuz?”

Ayşe derin bir nefes aldı. “Belki de aradığımız cevaplar burada değil. Belki de onları kendimiz yaratmalıyız.”

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. “O zaman ne yapacağız? Buradan çıkmalı mıyız, yoksa daha fazla araştırmalı mıyız?”

Adam hafifçe gülümsedi. “Bazı kararlar sizi özgürlüğe götürmez. Ama sizi değiştirebilir.”

Kaçaklar kapıya yöneldiklerinde, içlerinde hâlâ yanıtlanmamış sorular vardı.

Buradan çıkmak, yalnızca fiziksel bir kaçış mı olacaktı? Yoksa kendileriyle yüzleşmeden dışarı çıkamazlar mıydı?

Hasan, gözlerini kaçaklara dikerek derin bir nefes aldı. “Şimdi ne yapacağız?”

Ayşe, kapının menteşelerinden gelen hafif gıcırtıyı duydu. “Gerçekten çıkmaya hazır mıyız?”

Yusuf, ellerini cebine koyarak düşündü. “Eğer buradan çıkarsak, geçmişimizden tamamen kurtulabilecek miyiz?”

Zeynep gözlerini kapıya dikti. “Belki de artık geçmişimizi sorgulamayı bırakmalı ve sadece ilerlemeliyiz.”

Adam hafifçe başını salladı. “Bazı kapılar açıldığında, geri dönüş mümkün olmaz.”

Kaçaklar birbirlerine baktılar. Buradan çıkmaları gerekiyordu, ama önce bazı cevapları bulmak zorundaydılar.

Hasan derin bir nefes aldı ve odadaki eski yazıtları bir kez daha taradı. “Buraya gelen herkes bir iz bırakmış. Ama biz burada ne bırakacağız?”

Ayşe gözlerini kaçaklara çevirdi. “Biz buraya özgürlüğü aramak için geldik.

Ama gerçekten özgür müyüz?”

Yusuf duvardaki sembollere dikkatlice baktı. “Burası bizi çağırıyor olabilir mi? Belki de buradan ayrılmamamız gerekiyor.”

Zeynep kaşlarını çatarak düşündü. “Ya özgürlüğümüzü sorgulamaya devam edersek? O zaman gerçekten özgür olur muyuz?”

Adam hafifçe başını salladı. “Bazı soruların cevabı yalnızca onların peşine düştüğünüzde ortaya çıkar.”

Kaçaklar büyük kapıya yaklaştıklarında, içeriden gelen hava akımı kesildi. Bu bir işaret miydi?

Hasan gözlerini kapının yüzeyine dikti. “Buradan çıktığımızda ne olacağını bilmiyoruz.”

Ayşe derin bir nefes aldı. “Ama burada kalırsak ne olacağını da bilmiyoruz.”

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. “O zaman karar vermek zorundayız.”

Adam hafifçe gülümsedi. “Bazı kapılar açıldığında, geri dönüş mümkün olmaz.”

Kaçaklar kapıyı iterek yavaşça açtılar. Ve içeride onları bekleyen gerçek, düşündüklerinden çok daha büyük bir sırrı barındırıyordu.

Hasan gözlerini yeni ortaya çıkan geçide dikti. “Bu gerçekten bir çıkış mı?”

Ayşe ve Zeynep nefeslerini tuttular. “Burası bizi nereye götürüyor?”

Yusuf, başını kaldırarak duvardaki eski işaretleri inceledi. “Buradan sonrası, artık geri dönülmez.”

Adam hafifçe başını eğdi. “Bazı yolculuklar sizi baştan yaratır. Bu da onlardan biri.”

Kaçaklar birbirlerine baktılar. Ve içeriye adım attılar.

Kaçaklar yeni ortaya çıkan geçide adım attıklarında, hava değişti. Buradaki rüzgâr, dışarıdan gelen sert bir soğuk değil; içeriden gelen, sessiz ve eski bir nefesti.

Hasan gözlerini karanlığa dikti. "Burada bizi ne bekliyor?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Sanki buraya girmekle geçmişimizi arkada bırakıyoruz."

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. "Buradan çıktıktan sonra eski hayatımıza dönebilecek miyiz?"

Adam sessizce ilerleyerek kapının derinliklerine baktı. "Bazı yolculuklar dönüşsüzdür."

Kaçaklar geçidin içinde ilerledikçe, duvarlar giderek yükseliyor, adımlarının sesi yankılanıyordu. Bu yol sadece onları özgürlüğe mi götürüyordu?

Hasan duvardaki eski çizimleri inceledi. "Burada yazılanlar bizi mi anlatıyor?"

Ayşe ve Zeynep gözlerini yazılara dikti. "Bu semboller... sanki bizi çağırıyor gibi."

Yusuf başını eğerek düşündü. "Eğer buradan çıkamazsak, ne olacak?"

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı yollar, ancak yürüdüğünüzde anlam kazanır."

Kaçaklar geçidin sonuna ulaştıklarında, önlerinde yükselen dev bir taş kapı belirdi. Üzerine kazınmış semboller, eski ve gizemli bir mesaj taşıyordu.

Hasan elini kapının yüzeyine koyarak derin bir nefes aldı. "Burayı açarsak, geri dönüş olmayacak."

Ayşe gözlerini kapıya dikti. "Ama burada ne olduğunu bilmeden devam edemeyiz."

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. "O zaman hazır olmalıyız. 

Çünkü buradan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak."

Adam hafifçe başını eğdi. "Bazı kapılar, yalnızca onları açtığınızda gerçek anlamını kazanır."

Kaçaklar ağır kapıyı iterek içeri adım attılar. Havada eski kağıt ve taş kokusu vardı, rüzgâr sanki onların gelişini bekliyormuş gibi hissettiriyordu.

Hasan gözlerini karanlıkta yavaşça beliren şekillere dikti. "Burada bizi ne bekliyor?"

Ayşe, derin bir nefes alarak ilerledi. "Burası, bizim buraya neden geldiğimizi açıklayacak bir yer olabilir mi?"

Yusuf duvardaki işaretleri gösterdi. "Bu semboller bizi yönlendiriyor. Ama nereye?"

Zeynep elini sıktı. "Eğer burası geçmişin bir parçasıysa, bizim buraya ait olup olmadığımızı nasıl bileceğiz?"

Adam hafifçe gülümsedi. "Gerçek yalnızca onunla yüzleştiğinizde ortaya çıkar."

Kaçaklar ilerledikçe, zeminde gömülü eski sandıklar ve kayıtlara rastladılar.

Burada, onlardan önce gelenlerin bıraktığı izler vardı.

Hasan, bir sandığın kapağını kaldırarak içini inceledi. "Buradaki belgeler… yıllar öncesine ait."

Ayşe, eline aldığı eski bir haritayı dikkatlice taradı. "Burada anlatılanlar, bizim kaçışımızın başlangıcı olabilir mi?"

Yusuf ve Zeynep gözlerini birbirlerine çevirdiler. "Bu sadece bir arşiv değil.

Burası bizimle ilgili bir şey saklıyor."

Adam hafifçe iç çekti. "Bazı hikâyeler yalnızca doğru zamanda

okunduğunda anlam kazanır."

Kaçaklar eski belgeleri incelerken, duvardaki bir taş levha dikkatlerini çekti.

Üzerinde kazınmış kelimeler vardı, ancak bazı bölümleri silinmişti.

Hasan, parmaklarıyla harfleri takip ederek okumaya çalıştı. "Bu burada yaşayanların son notları mı?"

Ayşe, silinmiş bölgelere dikkatlice baktı. "Burada bir şey saklanıyor olabilir.

Ama kim tarafından?"

Yusuf ve Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Gerçekleri anlamak için daha fazla bilgiye ihtiyacımız var."

Adam başını eğerek düşündü. "Gerçekler bazen yalnızca geçmişin içinde saklıdır."

Kaçaklar, duvara kazınmış sembollerin arasındaki boşluklara dikkatlice bakarken derin bir sessizlik çöktü. Bu hikâyenin bir parçası mıydılar, yoksa sadece yanlış bir zamanda yanlış yerde miydiler?

Hasan gözlerini taş yüzeye dikti. "Burada yazılanlar yalnızca bir uyarı mı?"

Ayşe, ellerini eski yazıtlara koyarak iç çekti. "Belki de geçmişi tamamen unutmamız gerekmiyor."

Yusuf başını kaldırarak derin bir nefes aldı. "Burası bizi çağırıyor gibi. Ama biz burada gerçekten bulunmalı mıyız?"

Zeynep sessizce kapıya yöneldi. "Özgürlük, sadece kaçmak değil.

Gerçeklerle yüzleşmek de bir özgürlük olabilir."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı yolculuklar, sadece yürümeye devam ettiğinizde anlam kazanır."

Kaçaklar eski belgeleri ve haritaları daha dikkatlice inceledikçe, içlerinde beliren korku yalnızca bilinmeyene duyulan endişe değildi. Burası onların hikâyesinin başlangıcı mıydı? Yoksa sonu mu?

Hasan, masanın üzerindeki haritaları hızlıca gözden geçirdi. "Burada anlatılan şey bizim geçmişimiz olabilir mi?"

Ayşe kaşlarını çatarak düşündü. "Belki de bizi buraya getiren şey sadece kaçış arzumuz değildi. Belki de buraya aitiz."

Yusuf, duvarın üzerindeki eski kazımaları göstererek konuştu. "Bu semboller bizi geçmişimize bağlıyor olabilir mi?"

Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Özgürlük arayışımız gerçek olabilir.

Ama belki de biz zaten özgürdük."

Adam hafifçe iç çekti. "Bazı gerçekler, yalnızca onları kabul ettiğinizde ortaya çıkar."

Kaçaklar duvarın yanındaki eski geçide yöneldiler. Burası bir çıkış mıydı, yoksa daha büyük bir sırrı açan başka bir kapı mı?

Hasan gözlerini kapıya dikti. "Buradan ayrılırsak, geçmişimizi tamamen geride bırakmış mı oluruz?"

Ayşe gözlerini kaçaklara dikerek konuştu. "Belki de geçmişimizi tamamen bırakmamamız gerekiyor."

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. "O zaman ne yapmalıyız? Çıkmalımıyız, yoksa buradaki gerçeği tam olarak anlamadan devam mı etmeliyiz?"

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı seçimler, sizi değiştirir. Özgürlük, sadece dışarıda değil, içeride de olabilir."

Kaçaklar kapıyı yavaşça araladılar. Ve içeride onları bekleyen şey, düşündüklerinden çok daha büyük bir sırrı barındırıyordu.

Hasan gözlerini yeni ortaya çıkan geçide dikti. "Bu gerçekten bir çıkış mı?"

Ayşe ve Zeynep nefeslerini tuttular. "Burası bizi nereye götürüyor?"

Yusuf, başını kaldırarak duvardaki eski işaretleri inceledi. "Buradan sonrası, artık geri dönülmez."

Adam hafifçe başını eğdi. "Bazı yolculuklar sizi baştan yaratır. Bu da onlardan biri."

Kaçaklar, açılan geçidin karanlığına doğru ilerlerken içlerindeki korku yerini meraka bırakıyordu. Burası gerçekten onların aradığı cevapları barındırıyor muydu?

Hasan, duvarlara kazınmış eski yazıları dikkatlice taradı. "Burası bizi geçmişimizle yüzleşmeye mi çağırıyor?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Eğer geçmişimizi bilmezsek, geleceğimizi nasıl şekillendirebiliriz?"

Yusuf gözlerini eski haritalara çevirdi. "Buradaki işaretler bir uyarı mı, yoksa bizim devam etmemizi istiyorlar mı?"

Zeynep, yavaşça ilerleyerek düşündü. "Özgürlük, yalnızca geçmişten kopmak değil. Belki de onu anlamak zorundayız."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı yolculuklar, yalnızca doğru zamanı beklediğinde anlam kazanır."

Kaçaklar, geçidin sonuna yaklaştıklarında önlerinde büyük bir taş duvar belirdi. Ancak bu duvar, diğerlerinden farklıydı; sanki onlara bir mesaj vermeye çalışıyordu.

Hasan ellerini yüzeye koyarak fısıldadı. "Burada yazılanları anlamamız gerekiyor."

Ayşe başını kaldırarak duvardaki sembolleri takip etti. "Burası bizi geçmişimize mi bağlayacak? Yoksa yeni bir başlangıç mı olacak?"

Yusuf kaşlarını çatarak derin bir nefes aldı. "Bu sadece bir engel değil. Burası bize bir şey anlatıyor."

Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Buradan çıktığımızda, hâlâ aynı insanlar olacak mıyız?"

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı yolculuklar sizi baştan yaratır. Bu da onlardan biri."

Kaçaklar taş duvarın önünde sessizce dururken, üzerindeki semboller giderek daha anlamlı görünmeye başladı. Bu işaretler, düşündüklerinden çok daha fazlasını anlatıyor olabilir miydi?

Hasan, ellerini duvarın yüzeyine koyarak derin bir nefes aldı. "Burada yazılanları okumalıyız. Çünkü bunlar bizimle ilgili olabilir."

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Eğer burası sadece geçmişin bir yankısıysa, iz buraya nasıl bağlandık?"

Yusuf, eski haritaları dikkatlice inceledi. "Burada bir rota işaretlenmiş. Ama bu bizim geçmemiz gereken bir yol mu?"

Zeynep, başını hafifçe kaldırarak duvardaki kazımaları gözden geçirdi.

"Gerçekleri anlamak için cesur olmalıyız. Ama gerçekten cesur muyuz?"

Adam hafifçe başını eğdi. "Bazı cevaplar yalnızca geçmişin içinde saklıdır.

Onları görmek için gözünüzü açmalısınız."

Kaçaklar duvara daha yakından bakarken, sembollerin arasında kazınmış cümleler dikkatlerini çekti. Burada anlatılan şey yalnızca geçmişi değil, aynı zamanda geleceği de işaret ediyordu.

Hasan, sembolleri eliyle takip ederek derin bir nefes aldı. "Bu yazılar... sanki bizim için buraya bırakılmış gibi."

Ayşe gözlerini kelimelere dikti. "Burada bir mesaj var. Ama bizim anlamamız için bırakıldı mı?"

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. "Bu sadece eski bir yazıt değil. Belki de buraya gelmemiz planlandı."

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı yolculuklar planlanmaz. Ama bazıları sizi yönlendirir."

Kaçaklar duvardaki kelimeleri okumaya devam ettikçe, içlerinde beliren his yalnızca merak değildi. Bu yazılar bir uyarı mıydı, yoksa bir davet mi?

Hasan derin bir nefes aldı. "Burada bizimle ilgili bir şey var. Ama tam olarak ne?"

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Eğer burası bizi çağırıyorsa, biz gerçekten buraya ait miyiz?"

Yusuf başını kaldırarak eski haritaları bir kez daha taradı. "Buradaki yollar bizi sadece kaçışa mı götürüyor, yoksa gerçeğe mi?"

Zeynep gözlerini duvara dikti. "Özgürlüğü arıyoruz. Ama özgürlük gerçekten bizim aradığımız şey mi?"

Adam hafifçe başını salladı. "Özgürlük, yalnızca karar verdiğinizde anlam kazanır. Şimdi ne yapacaksınız?"

Kaçaklar taş duvarın önünde dururken içlerinde büyüyen his yalnızca korku değildi. Şimdi gerçeği kabul etme zamanı gelmişti.

Hasan gözlerini duvardaki eski yazılara dikti. "Burada bizi anlatan bir şey var. Ama gerçekten bizimle mi ilgili?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Bu yolculuğu tamamlamak için geçmişimizi arkada mı bırakmalıyız?"

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. "Ya geçmişimiz buradan sonra bizi takip etmeye devam ederse?"

Adam hafifçe başını eğdi. "Bazı gerçekler yalnızca onları kabul ettiğinizde özgür olursunuz."

Kaçaklar birbirlerine baktılar. Ve önlerindeki kapıyı açtılar.

📖 Hikayeye Devam Et

Berdel: Sonsuz Dönüşüm adlı romanımızın 12. bölümüne geçmeden önce kısa bir reklam ile destek olun.

➡️ Berdel Son Karar BÖLÜM 13 Online Oku