Şehir ve Kasabanın Arasında Bir Dügüm Kitabını Oku

 

Şehir ve Kasabanın Arasında Bir Düğüm – İnegöl’de Bir Sahaf Romanı

Eski Zamanlar Sahaf Dükkanında Başlayan Hikâye

İnegöl’ün kalabalığından uzakta, asırlık çınar ağaçlarının gölgesinde saklı kalmış bir zaman kapsülü gibiydi Elif’in sahaf dükkanı. “Eski Zamanlar” adını taşıyan bu sahaf, İnegöl’de kitap meraklılarının uğrak noktasıydı. Soluk maviye boyanmış tabelası, rüzgarın esintisiyle hüzünlü bir melodi çıkarıyor, dükkânın içi ise adeta geçmişin ruhunu saklıyordu.

Kitapların tozlu kokusu, eski zamanlardan fısıltılar taşırken Elif, bu rafların arasında kendi dünyasını kurmuştu. Günün sakin saatlerinde çayını yudumlarken, sahaf kapısı açıldı ve içeriye büyük şehrin karmaşasından kopup gelmiş gibi görünen bir adam girdi.

Şehirden Gelen Adam ve İnegöl’ün Sessizliği

Takım elbiseli, bakımlı, keskin bakışlı adam; Elif’in sahafında alışık olmadığı bir figürdü. Büyük şehrin yorgunluğunu üzerinde taşıyor, ama sesi beklenmedik kadar yumuşak çıkıyordu:
“Burayı internette buldum. Antika bir baskı arıyorum,” dedi.

Aradığı eser ise Jane Austen’ın ölümsüz romanı “Aşk ve Gurur” idi. Elif’in gözleri bir anda parladı; kitaplara duyduğu tutkuyla, bu nadir eserin özel bir baskısını sakladığını hatırladı.

Kitapların Arasında Doğan Bağ

Elif, adamı rafların arasına doğru götürdü. Tozlu sayfaların ve eski kâğıdın kokusu arasında, şehirli adamın yaydığı modern hava ve Elif’in toprağa yakın sakinliği karşılaştı.
İkisi de farkında olmadan, şehir ve kasabanın arasında bir düğüm atılmıştı. Bu düğüm, İnegöl’ün sessizliği ile büyük şehrin telaşının aynı anda var olabileceğinin kanıtıydı.

Şehir ve Kasabanın Arasında Bir Dügüm

 Bölüm 1 Eski Zamanlar

İnegöl'ün kalabalığından uzakta, asırlık çınar ağaçlarının gölgesinde saklı kalmış bir zaman kapsülü gibiydi Elif'in sahaf dükkanı. "Eski Zamanlar" yazan, soluk maviye boyanmış tabelası rüzgarda hafifçe gıcırdıyordu.

İçerisi ise bambaşka bir dünyaydı; tavana kadar yükselen kitap rafları, her bir cildin kendine has kokusu, loş ışığın yarattığı sıcak atmosfer... Elif, bu tozlu rafların arasında adeta kendi evreninde yaşıyordu.

Parmakları yavaşça, sırtları yılların izini taşıyan kitapların üzerinde geziniyordu. Her birinin ayrı bir hikayesi olduğuna inanır, bazen onların fısıltılarını duyduğunu bile hayal ederdi. Bugün, dükkan her zamanki gibi sakindi. Öğle güneşi, vitrindeki eski bir gramofonun üzerinde parıldıyordu. Elif, arka taraftaki küçük masasında, yeni gelen bir parti kitabı tasnif ediyordu. Kahvesinden bir yudum alırken, kapının sesiyle irkildi.

İçeriye, sanki bambaşka bir gezegenden gelmiş gibi görünen bir adam girdi. Üzerinde kusursuz kesimli, koyu renk bir takım elbise vardı. Saçları kısa ve bakımlıydı. Etrafına attığı keskin bakışlarında, büyük şehirlerin telaşı ve yorgunluğu okunuyordu. Elif, böyle şık birini dükkanında pek görmezdi. Kalbi hafifçe hızlandı.

Adam, birkaç saniye etrafına göz gezdirdikten sonra, Elif'in olduğu tarafa yöneldi. "Merhaba," dedi, sesi beklenenden daha yumuşaktı. "Burayı internette buldum. Antika bir baskı arıyorum."

Elif, elindeki kitabı bırakarak gülümsedi. "Hoş geldiniz. Yardımcı olmaktan memnuniyet duyarım. Ne tür bir baskı arıyorsunuz?"

Adam, cebinden buruşuk bir not kağıdı çıkardı. "Jane Austen'ın 'Aşk ve Gurur'unun ilk baskısı olabilirse..."

Elif'in gözleri parladı. Nadir kitaplara olan tutkusu hemen canlanmıştı. "Ah, 'Aşk ve Gurur'..." dedi heyecanla. "Elimde ilk baskısı olmasa da, oldukça eski ve özel bir baskısı var. Gelirseniz gösterebilirim."

Adamın yüzünde hafif bir tebessüm belirdi. "Memnun olurum."

Elif, öne doğru yürüyerek adamı rafların arasına doğru yönlendirdi. Kitapların arasında ilerlerken, adamın yaydığı o farklı, şehirli hava hala hissediliyordu. Sanki iki ayrı dünya, tozlu bir sahaf dükkanının içinde ilk kez kesişiyordu. Bu kesişim, ikisinin de henüz bilmediği, karmaşık bir "düğümün" ilk ilmeği olacaktı...

İnegöl'ün telaşsız ritmi, ana caddenin üzerindeki birkaç dükkanın erken saatlerde açılmasıyla hafifçe yükselir, sonra günün ilerleyen saatlerinde tatlı bir uykuya dalardı.

İşte bu sakin atmosferin tam ortasında, asırlık çınar ağaçlarının nazlı gölgesinde, Elif Demir'in "Eski Zamanlar" adını taşıyan sahaf dükkanı, geçmişin sessiz tanığı gibi duruyordu.

Soluk maviye boyanmış, yer yer çatlaklar barındıran tabelası, esen hafif rüzgarla birlikte hüzünlü bir şarkı fısıldıyordu sanki.

Dükkanın içi ise dış dünyanın karmaşasından tamamen farklı bir boyuttu; yerden tavana dek uzanan, ahşap rafların üzerinde binlerce kitap, her biri kendi çağının ve yazarının ruhunu taşıyordu.

Bu kitapların yaydığı o kendine has, hafif küf kokusuyla karışık mürekkep ve kağıt kokusu, Elif için en kıymetli parfümdü.

Elif, bu tozlu ve büyülü labirentin içinde adeta kendi yarattığı bir dünyada yaşıyordu. Parmakları, ciltleri yıpranmış, köşeleri kıvrılmış kitapların üzerinde nazikçe dans ediyordu. Her birinin dokunuşunda farklı bir zaman dilimine yolculuk yaptığını hissederdi.

Bazen, bu sessiz tanıkların fısıltılarını duyduğunu hayal eder, satır aralarında saklı kalmış aşkları, acıları, umutları keşfederdi. Bugün, dükkan her zamanki gibi huzurluydu. Öğle güneşi, vitrindeki antika bir gramofonun pirinç detaylarında ışıltılar oluşturuyordu.

Elif, dükkanın arka kısmındaki, üzeri eski dergi ve notlarla dolu küçük ahşap masasında, yeni gelen bir kutu dolusu kitabı özenle tasnif ediyordu. Yanında duran, demli ve sıcak çayından bir yudum alırken, kapının üzerindeki pirinçın o tanıdık, melodik sesiyle hafifçe irkildi.

İçeriye giren adam, sanki hareketli ve acımasız bir metropolün bağrından kopup gelmiş gibiydi. Üzerindeki koyu renk, üzerini saran bir zırh gibi duran kusursuz kesimli takım elbise, İnegöl'ün gündelik giyimine tamamen yabancıydı. Kısa ve özenle taranmış koyu renk saçları, keskin yüz hatlarını daha da belirginleştiriyordu.

Etrafına attığı o kısa ve delici bakışlarında, büyük şehirlerin bitmek bilmeyen telaşı ve sanki uykusuz geçen gecelerin izleri okunuyordu. Elif, dükkanının eşiğinde böyle şık ve "şehirli" bir figür görmeye pek alışkın değildi. Bu beklenmedik ziyaretçi, kalbinin normalden biraz daha hızlı atmasına neden olmuştu.

Adam, birkaç saniye boyunca dükkanın loş ve kitap kokulu atmosferini süzdü. Tavana kadar yükselen raflardaki renkli ciltler, eski posterler ve antika objeler arasında kayboldu bakışları. Sonra, kararlı adımlarla Elif'in bulunduğu arka tarafa doğru yöneldi.

"Merhaba," dedi, sesi ilk bakışındaki o resmiyetin aksine, beklenenden çok daha yumuşak ve derindi. "Burası hakkında internette birkaç olumlu yorum okudum. Özellikle antika baskılar konusunda iyi olduğunuzu yazmışlardı. Belki bana yardımcı olabilirsiniz."

Elif, elindeki soluk renkli şiir kitabını nazikçe masaya bıraktı ve içten bir gülümsemeyle karşılık verdi. "Hoş geldiniz. 'Eski Zamanlar'a geldiğiniz için memnun oldum. Elbette, elimden gelen her türlü yardımı yaparım. Ne tür bir antika baskı arıyorsunuz?" diye sordu merakla.

Adam, iç cebinden dikkatlice katlanmış, hafifçe buruşuk bir not kağıdını çıkardı ve yavaşça açtı. Parmağıyla kağıdın üzerindeki bir ismi işaret ederek, "Eğer mümkünse, Jane Austen'ın 'Aşk ve Gurur'unun ilk baskısını arıyorum. Belki de daha eski, özel bir baskısı da olabilir."

Elif'in gözleri duyduğu isimle birlikte parladı. Jane Austen'a ve onun ölümsüz eserlerine olan hayranlığı, nadir kitaplara duyduğu derin tutkusuyla birleşince yüzünde sıcak bir ifade oluştu. "Ah, 'Aşk ve Gurur'..." diye mırıldandı adeta büyülü bir kelime telaffuz eder gibi.

 "İlk baskısı... oldukça nadir bulunur. Şu anda elimde ilk baskısı olmasa da, koleksiyonumda bu kıymetli eserin 1830'lu yıllara ait, özel ciltli bir baskısı mevcut. Eğer arzu ederseniz, size onu göstermekten memnuniyet duyarım. İç sayfaları ve baskı kalitesi hala oldukça etkileyicidir."

Adamın yüzünde, ilk defa o gergin ifadenin yerini hafif ve samimi bir tebessüm aldı. "Gerçekten mi? Bu harika olur. Zahmet olmazsa görmek isterim."

Elif, sandalyesinden kalkarak öne doğru yürüdü ve rafların arasındaki dar koridorda adama yol gösterdi. Kitapların arasında ilerlerken, Aras'ın (Elif içinden öyle tahmin etmişti, bu kadar şık birinin adı kesinlikle Aras olmalıydı) yaydığı o kendine özgü, büyük şehirli aura hala hissediliyordu.

Sanki İnegöl'ün sakin ve toprağa yakın atmosferiyle, İstanbul'un hızlı ve modern ritmi, tozlu bir sahaf dükkanının loş ışığı altında ilk kez karşılaşıyordu. Bu beklenmedik kesişim, her ikisinin de henüz tam olarak idrak edemediği, karmaşık ve belki de kaçınılmaz bir "düğümün" ilk nazik ilmeği olacaktı...

İnegöl'ün yavaş akan zamanı, Elif'in sahaf dükkanının önünden geçen birkaç telaşsız insanın adımlarıyla, uzaktan gelen bir horozun sesiyle ve rüzgarın çınar yaprakları arasındaki hafif uğultusuyla ölçülürdü. "Eski Zamanlar," bu sakinliğin tam kalbinde, sanki kendi zaman diliminde hapsolmuş bir ada gibiydi.

 

 

Bölüm 2 Sahaf Dükkanı