Aşkın Son Perdesi Bölüm 19 Online Oku

 

 

Bir şeyi kaçırıyor muydu? Eğer gerçekler gözlerinin önündeyse, neden onları fark edemiyordu?

Tam o anda, Cem’in sesi onu düşüncelerinden kopardı.

"Leyla, artık bana anlatmalısın."

Cem'in sesi, Leyla’yı içine düştüğü belirsizlikten çekip çıkardı. Onun gözlerinde endişe vardı ama aynı zamanda öğrenmeye yönelik bir kararlılık hissediliyordu.

Leyla başını kaldırdı ve Cem’e baktı. Bu an, geri dönüşü olmayan bir karardı.

Ya Cem’e güvenip ona her şeyi anlatacaktı…

Ya da sessiz kalıp, yalnız başına bu sırrı çözmeye devam edecekti.

Ama bu sefer bir şey daha açıktı: Eğer yanlış bir seçim yaparsa, bu yalnızca onu değil, Cem’i de tamamen değiştirebilirdi.

Leyla’nın gözleri ekrandaki kelimelere kilitlenmişti. Telefonun parlak ışığında beliren mesaj zihnine kazınıyordu.

"Gözlerinin önünde olan şeyi neden görmüyorsun?"

Bu kelimeler, önceki mesajlardan farklıydı. Ne açık bir tehdit ne de onu durdurmaya çalışan bir uyarı içeriyordu.

Sanki birisi ona yardım etmeye çalışıyordu. Ama kim?

Leyla derin bir nefes aldı. Son günlerde yaşadığı her şeyi bir kez daha düşündü.

Kaybolan mesaj… izlendiğine dair gelen uyarılar…

Ve şimdi gelen yeni mesaj… ona bir ipucu veriyor olabilir miydi?

Tam o anda, Cem’in sesi onu düşüncelerinden kopardı.

"Leyla, artık bana anlatmalısın."

Cem’in sesi, Leyla’yı içine düştüğü belirsizlikten çekip çıkardı. Onun gözlerinde endişe vardı ama aynı zamanda öğrenmeye yönelik bir kararlılık hissediliyordu.

Leyla başını kaldırdı ve Cem’e baktı. Bu an, geri dönüşü olmayan bir karardı.

Ya Cem’e güvenip ona her şeyi anlatacaktı…

Ya da sessiz kalıp, yalnız başına bu sırrı çözmeye devam edecekti.

Ama artık bir şey açıktı: Bu karar yalnızca onun değil, Cem’in de kaderini değiştirebilirdi.

Leyla derin bir nefes aldı. Zihninde yankılanan kelimeler, onun fark edemediği bir gerçeği görmesini engelliyor gibi görünüyordu.

"Gözlerinin önünde olan şeyi neden görmüyorsun?"

Bu yalnızca bir mesaj değildi. Bu, onun önüne serilmiş ancak henüz fark etmediği bir sırrı işaret ediyordu.

Leyla başını kaldırdı. Oda sessizdi. Ancak içindeki huzursuzluk, bu sessizliği daha da ağırlaştırıyordu.

Tam o anda, Cem içeri girdi. Gözlerinde, artık sadece endişe değil, kaçınılmaz bir yüzleşme vardı.

Leyla telefonu sıkıca kavradı. Bu rastgele bir olay değildi—bunu artık hissedebiliyordu.

Cem ona birkaç saniye boyunca baktıktan sonra derin bir nefes aldı.

"Leyla, artık bana anlatmalısın."

Leyla gözlerini telefondan kaldırdı. İçindeki korku, artık saklanamayacak kadar büyümüştü.

Bir karar vermek zorundaydı. Ya Cem’e her şeyi anlatacak, ya da gelen mesajın ardındaki gerçeği çözmek için daha derin bir araştırmaya başlayacaktı.

Ancak bu seçim, sadece onu değil, Cem’i de geri dönülemez bir noktaya sürükleyebilirdi.

Ve o an, hikâyede yeni bir sayfa açıldı.

 

Leyla gece boyunca uyuyamadı. Zihnindeki sorular, gecenin içinde yankılanıyordu.

Sabah olduğunda, telefonu yeniden eline aldı. Ancak bir şey farklıydı.

Ekranda yeni bir mesaj vardı—ve bu mesaj, her şeyi değiştirecekti.

Leyla’nın kalbi, ekranındaki mesajı okurken hızla çarpıyordu. Cümleler gözlerinin önünde bulanıklaşıyor, zihni anlam ve ihtimaller arasında koşturuyordu.

Mesaj kısa ve netti: "Bana güven. Ama hemen harekete geçmelisin."

Leyla’nın parmakları ekran üzerinde duraksadı. Bu kimdi? Ne demek istiyordu? Daha da önemlisi… güvenmeli miydi?

Dışarıda güneş gökyüzünü kızıl ve turuncu bir örtüyle kaplıyordu. Sokaktan geçen bir araba korna çaldı, ama Leyla'nın duyduğu tek şey içindeki belirsiz uğultuydu.

Telefonu avuçlarının arasında sıktı. Karar vermeliydi. Bu mesaj, onu ya her şeyin çözümüne götürecekti ya da daha derin bir çıkmaza sürükleyecekti.

Leyla mesajı bir kez daha okudu. Kelimeler zihninde yankılanıyordu: “Bana güven. Ama hemen harekete geçmelisin.”

Gözlerini kısa bir an kapattı. Harekete geçmek… Ama nasıl? Nereye?

Telefon ekranına yeniden baktığında, parmakları istemsizce mesajı yazan numaraya dokundu. Bir telefon numarası bile var mıydı? Yoksa sadece bir gölge miydi? Ekranda bilinmeyen numara yazıyordu.

Bir iç çekişle kalktı. Odasının camından dışarı baktı—gökyüzü hala ateş rengindeydi. Sanki dünyanın bir şeyleri fısıldadığı anlardan biriydi. Hava, karar vermesi için ona baskı yapıyordu.

Ama kime güvenebilirdi?

Dizleri hafifçe titreyerek telefonu eline aldı. Derin bir nefes… Sonra, tek bir mesaj yazdı:

"Kim olduğunu söyle."

Gönder tuşuna bastığında kalbi hızlandı. Artık geri dönüş yoktu. Cevap gelene kadar nefesi içinde sıkışıp kalacaktı.

📖 Hikayeye Devam Et

Aşkın Son Perdesi 20 bölümüne geçmeden önce kısa bir reklam ile destek olun.

➡️ Aşkın Son Perdesi Bölüm 20 Online Oku