Berdel Yeni Yolculuk BÖLÜM 14 Online Oku

 

Kaçaklar kapıyı açtıklarında, önlerinde uzanan geniş bir alanı gördüler.

Burası onları gerçekten özgürlüğe götürecek miydi?

Hasan gözlerini derin boşluğa dikti. "Burası bizim hikâyemizin yeni bir

başlangıcı mı?"

Ayşe kaşlarını çatarak düşündü. "Belki de geçmişi geride bırakmak, yeni yollar açmamıza yardımcı olabilir."

Yusuf ve Zeynep adımlarını ileri attılar. "Buradan geçtiğimizde, artık geri dönüş olmayacak."

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı yolculuklar, sizi baştan yaratır."

Kaçaklar önlerindeki yola adım attıklarında, hava değişti. Burası onlar için gerçekten bir başlangıç mıydı, yoksa hâlâ eski hesaplar tamamlanmamış mıydı?

Hasan gözlerini ufka dikti. "Burada gerçekten istediğimiz şeyi bulabilecek miyiz?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Geçmişi arkada bırakıyoruz. Ama geçmiş bizi bırakacak mı?"

Yusuf, haritaları bir kez daha kontrol etti. "Özgürlük yalnızca kaçmak mı?

Yoksa kendini yeniden yaratmak mı?"

Zeynep başını eğerek sessizce düşündü. "Eğer burası yeni bir başlangıçsa, biz ona hazır mıyız?"

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı yolculuklar yalnızca onları

yürüdüğünüzde anlam kazanır."

Kaçaklar yeni yollarını çizerken, içlerinde beliren his yalnızca umut değil, aynı zamanda korkuydu. Gerçekten burada mutlu olabilecekler miydi?

Hasan gözlerini yolun uzak noktalarına dikti. "Buradan sonra ne var?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Özgürlük, yalnızca sınırların ötesinde mi? Yoksa onu kendi içimizde mi bulmalıyız?"

Yusuf sessizce başını salladı. "Eğer özgürsek, neden hâlâ geçmişimizi

düşünüyoruz?"

Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Belki de geçmiş, hiçbir zaman tam

olarak geride bırakılmaz."

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı cevaplar yalnızca yolculuk tamamlandığında ortaya çıkar."

Kaçaklar önlerinde uzanan geniş düzlükte yürümeye başladılar. Havadaki sessizlik, düşündüklerinden daha ağırdı.

Hasan gözlerini gökyüzüne dikti. "Burası bizim aradığımız yer mi?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Bir yere varmak özgürlük değil. Özgürlük, doğru yerde olmayı hissetmek olabilir."

Yusuf, haritalara baktı. "Burada bizi bekleyen ne var? Gerçekten özgürlük mü?"

Zeynep sessizce düşünerek başını kaldırdı. "Belki de özgürlük, kendi

yolumuzu çizmeye başladığımızda anlam kazanır."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı yolculuklar, varış noktasından çok

yürüdüğünüz yollarla ilgilidir."

Kaçaklar ilerledikçe, ufukta eski bir kasaba belirdi. Burası onların aradığı yeni başlangıç olabilir miydi?

Hasan gözlerini kasabanın siluetine dikti. "Buraya girmeli miyiz?"

Ayşe kaşlarını çatarak düşündü. "Bizi burada bekleyen şey, gerçekten yeni bir hayat mı?"

Yusuf ve Zeynep birbirlerine baktılar. "Eğer burada kalırsak, geçmiş bizi yakalamaya devam eder mi?"

Adam hafifçe iç çekti. "Bazı yerler, yalnızca onları anlamayı seçtiğinizde gerçekten sizin olur."

Kaçaklar kasabanın girişinde durdu. Burası gerçekten onlar için yeni bir başlangıç olabilir miydi?

Hasan gözlerini kasabanın dar sokaklarına dikti. "Burada bizi ne bekliyor?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Eğer buraya gerçekten yerleşirsek, geçmişten tamamen kopabilir miyiz?"

Yusuf, ufka doğru baktı. "Özgürlük sadece kaçmak değil. Kendini yeniden yaratmak da özgürlük değil mi?"

Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Belki de özgürlük, geçmişten kaçmak değil; onunla barışmak."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı yolculuklar, ancak gerçek bir karar

verdiğinizde başlar."

Kaçaklar kasabanın içine doğru ilerledikçe, çevreden gelen sesler onların buraya tamamen yabancı olmadığını hissettiriyordu.

Hasan sessizce konuştu. "Buraya gelenler bizi hemen fark eder mi?"

Ayşe kaşlarını çatarak düşündü. "Geçmişimizi burada gizleyebilir miyiz?"

Yusuf bir an duraksadı. "Özgür olmak için kendini saklamak mı gerekir?"

Zeynep başını kaldırarak kasabanın eski taş duvarlarına baktı. "Burası sadece bir yer değil. Burası bizim seçimimiz."

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı başlangıçlar, yalnızca doğru yerde

yaşandığında gerçekten anlam kazanır."

Kaçaklar kasabanın dar sokaklarında yürürken, içlerinde garip bir his vardı. Bu yer, düşündüklerinden çok daha fazlasını saklıyor olabilir miydi?

Hasan gözlerini eski taş evlere dikti. "Burada gerçekten saklanabilir miyiz?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Belki de özgür olmak saklanmak değil, kendi

yerini bulmaktır."

Yusuf, sokaklarda dolaşan insanlara göz gezdirdi. "Eğer buraya yerleşirsek, bizi fark ederler mi?"

Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Geçmişimizi tamamen geride bıraktık mı?"

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı yerler, yalnızca onları anlamayı

seçtiğinizde gerçekten sizin olur."

Kasabada dolaşırken, bir hanın önünde durdular. Bu han, onların geçici sığınağı mı olacaktı, yoksa burada kalıcı bir yer mi bulabileceklerdi?

Hasan kapının yüzeyine dokunarak iç çekti. "Buraya gerçekten adım atmalı mıyız?"

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Eğer burada kalırsak, geçmişimizin izleri bizi takip eder mi?"

Yusuf, hanın içindeki eski ahşap mobilyalara baktı. "Bu yer bizi kabul edecek mi?"

Zeynep başını kaldırarak pencereden dışarıyı izledi. "Özgürlük yalnızca bir yer mi? Yoksa hissettiğimiz bir şey mi?"

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı başlangıçlar, yalnızca doğru yerde

yaşandığında anlam kazanır."

Kaçaklar hanın içinde yerleşmeye başladılar. Yeni bir hayat kurmak için her şeyi arkalarında bırakmaya karar vermişlerdi. Ancak geçmiş, sessizce onların peşinden gelmeye devam ediyordu.

Hasan gözlerini hanın eski duvarlarına dikti. "Burası bizim için gerçekten yeni bir başlangıç olabilir mi?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Evet, yeni bir hayat kuruyoruz. Ama geçmiş

gerçekten arkamızda mı kaldı?"

Yusuf, hanın penceresinden dışarıyı izledi. "Bazı gölgeler, sadece geceleri görünmez olmaz."

Zeynep başını kaldırarak düşündü. "Özgürlük geçmişi unutmak değil. Onunla yaşamayı öğrenmek."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı hikâyeler, sadece yarım kaldığında daha güçlü hâle gelir."

Kaçaklar kasabanın içinde dolaşırken, sokaklarda kendilerini fazla dikkat çekmeden tanıtmaya başladılar. Ancak içlerinde hâlâ, geçmişin geri dönme ihtimalinin tedirginliği vardı.

Hasan sessizce konuştu. "Burada kimse bizi tanımıyor. Ama gerçekten

güvende miyiz?"

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Eğer biri geçmişimizi öğrenirse, yeni

hayatımız ne olur?"

Yusuf derin bir nefes aldı. "Bazı sırlar, yalnızca onları saklayabildiğiniz

sürece güvenlidir."

Zeynep başını eğerek düşündü. "Özgürlük yalnızca yaşamak değil. Aynı

zamanda geçmişin izleriyle baş edebilmek."

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazı izler, kaybolmadığında daha derinleşir."

Kaçaklar hanın içinde yeni bir düzen kurmaya çalışırken, içlerinde beliren his yalnızca umut değil, aynı zamanda tedirginlikti. Burada uzun süre kalabilirler miydi? Yoksa geçmiş onları bulacak mıydı?

Hasan gözlerini hancının sert bakışlarına dikti. "Bizi fark etmiş olabilir mi?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Buraya yabancıyız. Ama belki de bizi kabul

edecekler."

Yusuf, hanın içindeki ağır havayı hissederek düşündü. "Saklanmaktan başka çaremiz var mı?"

Zeynep gözlerini kaçaklara çevirdi. "Özgürlük bazen geçmişle yüzleşmekten daha kolaydır."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı başlangıçlar, ancak geçmişin gölgesinden çıktığınızda gerçek olur."

Kaçaklar kasabanın sokaklarında dolaşırken, içlerinden biri arkalarında bir gölge hissediyordu.

Hasan kaşlarını çatarak sessizce fısıldadı. "Biri bizi takip ediyor olabilir mi?"

Ayşe gözlerini hızla arkasına çevirerek düşündü. "Burası gerçekten güvenli mi?"

Yusuf, sokakta oturan yaşlı adamın bakışlarını yakaladı. "Bizi tanıyor mu?"

Zeynep derin bir nefes aldı. "Geçmiş bazen en sessiz anlarda geri döner."

Adam hafifçe başını salladı. "Bazı sırlar, sadece onları koruyabildiğiniz

sürece güvenlidir."

Kaçaklar hanın içinde yeni bir hayat kurmaya başlasalar da, gece çöktüğünde her şey sessizleştiğinde geçmişin izleri daha belirgin hâle geliyordu.

Hasan gözlerini hanın eski ahşap tavanına dikti. "Burada gerçekten

güvendeyiz mi?"

Ayşe derin bir nefes aldı. "Eğer geçmişin izleri hâlâ bizi takip ediyorsa, biz tam olarak özgür müyüz?"

Yusuf, hanın penceresinden dışarı baktı. "Bizi tanıyan biri olabilir mi?"

Zeynep başını kaldırarak düşündü. "Bazı sırlar, yalnızca gece olduğunda daha belirginleşir."

Adam hafifçe başını salladı. "Gerçek, yalnızca onu görmeye cesaret

ettiğinizde ortaya çıkar."

Kasabanın sokaklarında sessizlik hâkimdi. Ancak kaçaklar, birilerinin onları izlediğine dair içlerinde derin bir his taşıyorlardı.

Hasan kaşlarını çatarak düşündü. "Biri bizi takip ediyor olabilir mi?"

Ayşe gözlerini hızla arkasına çevirdi. "Geçmiş, bizi bulmak üzere olabilir mi?"

Yusuf, bir köşede duran adamın sert bakışlarını fark etti. "Burada bizim gibi başka kaçaklar olabilir mi?"

Zeynep derin bir nefes aldı. "Bazı gölgeler sadece karanlıkta belirginleşir."

Adam hafifçe iç çekti. "Bazı soruların cevabı, yalnızca doğru zamanda

ortaya çıkar."

Kasaba, kaçaklara yeni bir başlangıç sunuyor gibi görünse de, bazı gölgeler hareket etmeye başlamıştı. Ayşe ve Zeynep’in farkında bile olmadan içine düştüğü tuzak, geçmişin bir yankısı mıydı?

Hasan hanın dışına çıkarken Yusuf’un aniden kaybolduğunu fark etti. "Nerede

Yusuf?"

Ayşe ve Zeynep, kasabanın arka sokaklarında yürürken içlerinde beliren huzursuzluğu hafife almışlardı. Ancak bir grup adam, onları fark etmişti.

Adamlar sessizce yaklaştı. "Siz burada yenisiniz, değil mi?"

Ayşe gözlerini kaçaklara çevirdi. "Bu adamlar neden böyle konuşuyor?"

Zeynep adımlarını hızlandırmak istedi, ama çok geçti. İki adam yollarını kapattı.

Kaçaklar kendilerini hazırlıksız yakalanmış hissettiler. Kasaba güvenli

olmalıydı. Ancak hiç beklemedikleri bir tehditle karşı karşıya kalmışlardı.

Ayşe dişlerini sıkarak fısıldadı. "Buradan çıkmalıyız."

Zeynep gözlerini etraftaki kaçış yollarına dikti. "Bizi neden durduruyorlar?"

Adamların lideri hafifçe başını eğdi. "Kendi başınıza hareket etmek burada tehlikelidir. Özellikle geçmişi olanlar için."

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Biz sadece buraya yerleşmek istiyoruz."

Adam alaycı bir şekilde güldü. "Öyle mi? Bazen geçmiş insanı bırakmaz. Ya da insanlar geçmişi bırakmaz."

Tam o anda Yusuf kasabanın karanlık sokaklarında Ayşe ve Zeynep’i arıyordu.

İçinde beliren his, onları kaybetmemesi gerektiğini söylüyordu.

Hasan, Yusuf’un aceleyle sokağa doğru ilerlediğini fark etti. "Ne oldu?"

Yusuf gözlerini karanlığa dikti. "Ayşe ve Zeynep'in başı dertte olabilir."

Hasan hemen yanında belirdi. "Ne yapıyoruz?"

Yusuf derin bir nefes aldı. "Onları bulmak zorundayız."

Ayşe ve Zeynep adamların karşısında kendilerini savunmaya hazır

hissediyorlardı, ancak güç dengesi onların lehine değildi.

Ayşe gözlerini sertçe kaldırarak konuştu. "Bizi neden durduruyorsunuz?"

Zeynep kaşlarını çatarak geri adım attı. "Bizimle ne istiyorsunuz?"

Adam hafifçe gülümsedi. "Bazen insanlar zor kararlar vermek zorunda

kalır. Sizinkini verdiniz mi?"

Ayşe ve Zeynep içten içe kaçışın mümkün olup olmadığını düşünmeye

başladılar.

Ancak o anda Yusuf ve Hasan karanlıktan fırladı.

Tehlikeli an, artık keskin bir mücadeleye dönüşmek üzereydi. Yusuf, Ayşe ve Zeynep’i koruyabilecek mi? Hasan gerçekten doğru zamanda mı geldi? Ve bu adamlar ne istiyor?

Hikâye artık büyük bir gerilim içinde ilerliyor! Kaçaklar bu tehlikeden

kurtulabilecek mi, yoksa geçmişin ağırlığı onları daha derine mi çekecek?

Yusuf ve Hasan, adamların sert bakışlarını fark ettiğinde Ayşe ve Zeynep'in ellerinin bağlı olduğunu gördüler. Ancak panik zamanı değildi.

Hasan kaşlarını çatarak fısıldadı. "Buradan çıkmaları için zaman

kazanmamız lazım."

Yusuf derin bir nefes aldı. "Onları oyalayabiliriz. Ama sonra hızlı hareket etmeliyiz."

Adamların lideri alaycı bir şekilde başını eğdi. "Görünüşe göre burada

şansınızı zorlamayı seçtiniz."

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti ve sessizce fısıldadı. "Bize birkaç saniye verin."

Mücadele başladığında, Yusuf ve Hasan adamların dikkatini dağıtmaya

çalıştı.

Hasan bir adım öne çıkarak sertçe konuştu. "Onları bırakın!"

Yusuf yumruklarını sıkarken gözlerini adamlardan ayırmadı. "Bu iş burada bitmeli!"

Ayşe ve Zeynep, bu kargaşadan yararlanarak bağlarını çözmek için fırsat kolluyorlardı.

Adamların lideri hafifçe güldü. "Siz gerçekten neyin içinde olduğunuzu

bilmiyorsunuz, değil mi?"

Mücadele devam ederken, Ayşe ve Zeynep bir anlık fırsatı yakaladılar.

Bağlarını çözmeyi başarmışlardı!

Ayşe hızlıca Zeynep’e fısıldadı. "Şimdi kaçmalıyız!"

Zeynep gözlerini lider adama çevirdi. "Ama onların neden burada olduğunu öğrenmeliyiz!"

Hasan, bir adamı sertçe savururken bağırdı. "Şimdi!"

Yusuf, kavgayı daha fazla uzatmamak gerektiğini fark etti. "Ayşe, çabuk!"

Adamların lideri hafifçe başını sallayarak derin bir nefes aldı. "Bizi tamamen unuttuğunuzu mu sandınız?"

Ayşe nefesi kesilerek ona baktı. "Siz kimsiniz?"

Zeynep hızlıca birkaç adım attı. "Ne istiyorsunuz?"

Adam gözlerini Yusuf ve Hasan’a dikerek gülümsedi. "Sadece borcumuzu tahsil ediyoruz."

Kaçaklar birbirlerine baktılar. Bu sözler, geçmişlerinin hâlâ onları

yakalamaya çalıştığının bir kanıtıydı.

Ayşe ve Zeynep soluklarını tutarak adamların liderine baktılar. Onun söylediği şey, geçmişin burada sonlanmadığını gösteriyordu.

Hasan kaşlarını çatarak sordu. "Borç mu? Ne borcu?"

Yusuf bir adım öne çıkarak sert bir ifadeyle konuştu. "Biz kimseye borçlu değiliz. Açık konuşun!"

Adam hafifçe başını eğerek gülümsedi. "Siz böyle düşünebilirsiniz. Ama bazı borçlar geçmişten gelir ve tahsil edilmek zorundadır."

Ayşe gözlerini kaçaklara çevirdi. "Bu adamlar bizi buraya kadar nasıl takip etti?"

Zeynep, adamların yüzlerindeki ifadeyi incelerken bunun sadece bir tehdit olmadığını fark etti.

Zeynep dişlerini sıkarak sordu. "Bize tam olarak ne istiyorsunuz?"

Adam iç çekti ve gözlerini karanlığa dikti. "Sadece yarım kalan bir anlaşmayı tamamlıyoruz."

Hasan öne atılarak bağırdı. "Ne anlaşması?"

Adam gözlerini Ayşe’ye çevirdi. "Bir zamanlar yapılan ama

tamamlanmayan bir anlaşma."

Ayşe nefesini tuttu. "Berdel…"

Kaçakların içinden bir ürperti geçti. Bu adamlar geçmişte yapılmış bir

anlaşmanın takipçisiydi. Berdel, tamamlanmayan bir sözleşme olarak hâlâ onların peşindeydi.

Yusuf derin bir nefes aldı. "Bu iş burada bitmeli. Geçmişin zincirlerinden kurtulmalıyız!"

Zeynep kaşlarını çatarak düşündü. "Ama geçmiş yalnızca peşimizi

bırakmıyor. O bizi yönlendirmeye çalışıyor."

Hasan dişlerini sıkarak konuştu. "Burada kalıp mücadele etmek zorundayız."

Ayşe gözlerini kaçaklara dikti. "Özgürlük sadece kaçmak değil. Geçmişi

tamamen sona erdirmek."

Adam hafifçe başını salladı. "Bakalım bunu başarabilecek misiniz?"

Kaçaklar artık sadece yeni bir hayata başlamıyor; aynı zamanda geçmişin zincirlerini kırmak için gerçek bir mücadeleye girişmek zorundalar.

📖 Hikayeye Devam Et

Berdel: Sonsuz Dönüşüm adlı romanımızın 9. bölümüne geçmeden önce kısa bir reklam ile destek olun.

➡️ Berdel Gerçeklerle Yüzleşme BÖLÜM 15 Online Oku