BOĞAZİÇİ YALILARI
Abdülhak Şinasi Hisar (İstanbul, 14 Mart 1887-3 Mayıs
1963) Çocukluğu Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca'da
geçti. 1898'de Galatasaray Lisesi'ne girdi; 1905'te Fransa'ya
kaçtı. Paris'te École Libre des Sciences Politiques'e devam
etti. II. Meşrutiyet'in ilanından (1908) sonra Türkiye'ye dön-
dü. Fransız ve Alman şirketlerinde, Osmanlı Bankası'nda,
Reji İdaresi'nde, 1931'den sonra ise Ankara'ya yerleşerek
Dışişleri Bakanlığı'nda çalıştı. 1948'de İstanbul'a gelerek
Ayaspaşa'da Boğaz'ı gören bir apartmana yerleşti. Bir süre
Türk Yurdu dergisinin genel yaym müdürlüğünü üstlendi
(1954-57). Cihangirdeki evinde, beyin kanamasından haya-
tını kaybetti.
1921'de İleri gazetesinde yazmaya başladı. Dergâh ve Yarın
dergilerindeki eleştiri, deneme ve şiirleriyle kendini kabul
ettirdi. Cumhuriyet döneminde Varlık, Ülkü, Muhit, Ağaç,
Türk Yurdu dergileri ile Milliyet, Hâkimiyet-i Milliye (Ulus) ve
Yeni İstanbul gazetelerinde yazdı. Eleştiri dışındaki asıl hatı-
ra metinlerine 1930'larda yöneldi. Maurice Barrés, Anatole
France ve Marcel Proust'tan yola çıkmakla birlikte, bütü-
nüyle kendine özgü üslupla yazdı ve öylece tanındı.
1942 CHP Hikâye ve Roman Mükâfatı'nda üçüncülük alan
Fahim Bey ve Biz Almancaya çevrildi (Unser guter Fahim Bey,
Çev.: Friedrich von Rummel, 1956). Sermet Sami Uysal
(1961) ve Necmettin Turinay'ın (1988) Abdülhak Şinasi Hisar
adlı birer çalışması bulunmaktadır.
Eserleri:
Roman: Fahim Bey ve Biz, 1941; Çamlıca'daki Eniştemiz, 1942;
Ali Nizamî Beyin Alafrangalığı ve Şeyhliği, 1952.
Anı/Deneme: Boğaziçi Mehtapları, 1942; Boğaziçi Yalıları, 1954;
Geçmiş Zaman Köşkleri, 1956; Geçmiş Zaman Fıkraları, 1958.
Anı/Biyografi: İstanbul ve Pierre Loti, 1958; Yahya Kemal'e
Vedâ, 1959; Ahmet Haşim: Şiiri ve Hayatı, 1963.
Antoloji: Aşk imiş her ne vâr âlemde, 1955.
Yazılar: Kitaplar ve Muharrirler - 1, II (Hz. N. Turinay) 2008,
2009.
Abdulhak Sinasi Cinar - Bogazici Yalilari.pdf