Halide Edib Adıvar - Türk'ün Ateşle İmtihanı İstiklâl Savaşı Hatıraları Kitabını Pdf İndir

YazarlarHalide Edib Adıvar

KategorilerEdebiyat, Anı-Mektup-Günlük, Türk Klasikleri

YayıneviCan Yayınları

ISBN9789750721649

Yıl2014

Sayfa313

MİLLİ MÜCADELEYİ HAZIRLAYAN OLAYLAR

30 ekim 1918'den 19 mayıs 1919'a kadar

Benim o günlerde maddî ve manevi durumum, Mütareke imza edilip de İttifak kuvvetlerinin

İstanbul'a girişiyle memlekette meydana gelen genel duygulardan başka değildi. Herkes gibi

ben de, 1914'tan beri geçen olayların etkisiyle yorgun, şaşkın ve canımdan bıkkın bir

durumdaydım. Osmanlı İmparatorluğu çökmüştü. Fakat bu korkunç çöküntü altında

ezilenler yalnız Birinci Büyük Dünya Savaşına Türkiye'yi sokan İttihatçılar değildi. Şurasını

da eklemek isterim ki, o savaşa girsek de girmesek de İmparatorluğun devam

edemeyeceğine, ben o günlerde de inanmıştım. Bununla birlikte geleceği görebilen bir

politika izleyebilseydik, belki o günün ani ve korkunç akıbetine uğramazdık. Her halde o gün

İmparatorluğun ölümü apaçık bir gerçekti.

14

TUKKUN ATEŞ

Aslında bir yandan Türkiye'deki azınlıklar arasmda Batı devletlerinin yıllarca süren

hazırlıkları olduğu kadar, Abdül-hamit devrinde başlayan muhtelif ve karşılıklı topluca

öldürmeler, özellikle göç ettirmeler de bu sonucu bir gün getirecekti.

Birinci Dünya Savaşının sonunda Rusya «hors de combat» yani savaş sahnesinin dışında

kalmıştı. Bundan dolayı İngiltere, Fransa ve belki İtalya, zaferlerinin büyük kazançlarına

adaydılar. İtalya payını, bir dereceye kadar, Avusturya'dan almıştı. Ötekiler, Osmanlı

İmparatorluğunu nüfuz bölgelerine ayırarak, onların üstünde egemenliklerini yürütmek

suretiyle paylarını almak istiyorlardı. Şurası bir gerçektir ki, Türkiye'de Müttefiklerin ahlâkça

üstünlüğüne ve onların insan haklan, adalet gibi büyük sözlerine inanmış olanlar bile,

bunları Türkiye'ye tatbik edeceklerinden emin değildiler. O günlerde Wilson'un on dört

prensibi şamatayla ilân edilince, bütün dünyada büyük bir etki yaptı ve Türklerin çoğunlukta

oldukları yerlerde, bağımsızlıklarına dokunulmayacağı sanısı belirdi. Bu görüşlere inanan

Türk aydınlan Müttefiklerin hiç olmazsa, iki şeyden sakıhıcaklanna inanıyorlardı: Buuiardan

birincisi şuydu: Türkiye'nin doğusunda ve batısında bir Ermenistan kurmaya

girişmeyecekler. Çünkü, Ermeni göçürme ve toptan öldürmelerinden önce de buralarda

Ermeni nüfusu en az % 2, en çok da % 20'yi geçmemişti. İkincisi: Yunanlılara Orta Doğuda

yer vermeyecekler. Çünkü böyle bir girişimin bu iki millet arasında kanlı bir mücadele

açacağı muhakkaktı. Eğer, Müttefikler bu iki şeyden kaçınmış olsaydılar, bugünüi] tarihi

bambaşka bir biçimde gelişecekti.

Büyük Savaşın sonunda Türkiye'deki milli duyguların bi lançosu çeşitli bakımlardan

yapılabilir:

Ben kendim, bu tarihte bambaşka şeylerle meşguldüm! Önce, Türk Ocağı'ndaki yeni

yönetim kurulu üyesi sıfatıyle tu züğün bazı maddelerini değiştirmeye çalışıyordum (1).

Üzerin

(1) Özellikle Türk Ocağı'na Türk gelenek ve kültürünü benimsemiş ola azınlıktan da almak.

Çünkü, Ocağın ırkçılığa kaymasına engel olmak istiyor dum. Üye olarak almaya Ocağı

kandıramamakla beraber. Comitas gibi sanatkârlan davet ediyorduk.

Burada, Türkiye, başşehrinden ve Anadolu'daki topraklarından mahrum edilmek istenilmiyordu. İmparatorluk'un, İstanbul başşehri olarak kalmasına taraftar olmakla beraber, Akdeniz'le Karadeniz arasındaki geçidi tarafsız hale sokmak, Ermenistan, Arabistan, Mezopotamya, Suriye ve Filistin'i ayrı ayrı parçalara ayırmak vardı.
Halide Edip Adıvar, çocukluk günlerinden 1918'e kadarki anılarını Mor Salkımlı Ev başlığıyla kaleme almıştır. Türk'ün Ateşle İmtihanı, bundan sonrasını, 1918'den 1923 sonlarına kadar olan dönemi anlatıyor. Ulusal Kurtuluş Savaşı sırasında yaşananlar, yazarın gözlemleri canlı ve etkileyici bir anlatımla okura sunuluyor.

Türk'ün Ateşle İmtihanı, Halide Onbaşı'nın, o günleri yaşayan bir aydının içten anlatımıyla yakın tarihimize ışık tutuyor.