Dağlarda Yalnız Bir Asker Kırık Hatıralar Bölüm 3 Online Oku

 

Sabahın ilk ışıkları, köyün harap sokaklarını aydınlatırken, Aras bir taşın üzerine oturdu. Ellerini yüzüne kapadı ve derin bir nefes aldı. Gece boyunca süren çatışma sona ermişti, ancak aklındaki savaş hâlâ sürüyordu.

Görev tamamlanmıştı. Birlikler toparlanıyordu. Ancak Aras için bu köyden ayrılmak, savaş alanından değil, geçmişinden ayrılmak anlamına geliyordu.

Tam bu sırada, yanına yaşlı bir köylü yaklaştı. Gözlerinde yorgun ama anlamlı bir bakış vardı. Aras’a baktı, derin bir nefes aldı ve yavaşça konuştu:

"Bu savaş sizi öldürmeden önce, kendinizi hatırlayın."

Aras, adamın sözlerini düşünerek başını kaldırdı. Bu sadece bir savaş alanı değildi. Burada, insanın kendini kaybedebileceği bir geçmiş vardı.

Aras, yaşlı köylünün sözlerini zihninde yankılanırken sessizce başını eğdi. "Bu savaş sizi öldürmeden önce, kendinizi hatırlayın." Bu cümle, uzun süredir içinde taşıdığı ağırlığı ortaya çıkarıyordu.

Gözlerini kapattığında, anılar zihninde belirmeye başladı. İlk kez bu topraklara geldiğinde, savaşın sadece silahlarla değil, insanların ruhlarında da sürdüğünü fark etmişti. Arkadaşlarını kaybettiği o günler, gökyüzünde çakan yıldırımlarla bir daha canlanıyordu.

Köy meydanına doğru yürürken, enkaz halindeki bir binanın içinde eski bir fotoğraf buldu. Üzerine toprak sinmişti, kenarları yanmıştı. Ama yüzler netti—iki gülümseyen genç, geçmişin içinde donmuş halde ona bakıyordu. Aras’ın elleri titredi. Bu fotoğraftaki yüzlerden biri ona çok tanıdık geliyordu.

Tam o anda, telsizden gelen bir çağrı onu düşüncelerinden çekip aldı. "Yeni emir var. Hazır olun."

Aras, son bir kez fotoğrafa baktı ve cebine koydu. Geçmiş, ona daha fazla huzur vermeyecek gibi görünüyordu. Ama belki de bu kırık hatıralar, onun kim olduğunu hatırlaması için bir işaretti.

Aras, telsizden gelen emirle kendine geldi. Cebindeki fotoğraf hâlâ avucunun içindeydi, geçmişin ağırlığı ona yük olmaya devam ediyordu. Fakat burada oyalanamazdı; yeni görev onu bekliyordu.

Birliğin geri kalanıyla buluşmak için köy meydanına doğru ilerledi. Yanından geçen askerler sessizdi. Çoğu, gece boyunca süren çatışmanın etkisiyle hâlâ gergindi. Ancak Aras’ın zihnindeki savaş, bu dağlardan çok daha derinlerde sürüyordu.

Komutanın sert bakışları altında brifing başladı. Yeni görev açıktı: Düşmanın kaçış yollarını kesin, onları köyün etrafındaki dar geçitlere sıkıştırın. Plan netti, ancak Aras için başka bir anlam taşıyordu. Kırık hatıraların arasında kaybolurken, artık sadece düşmanla değil, kendi geçmişiyle de savaşmak zorundaydı.

Tam harekete geçecekken, yaşlı köylü tekrar ona yaklaştı. Gözlerinde aynı sessizlik vardı. Fısıltıyla konuştu: "Bu savaşı kazanabilirsiniz, ama geçmişinizden kaçamazsınız."

Aras, sözlere karşılık vermedi. Sadece başını eğdi ve silahını sırtına yerleştirerek ilerledi.

Gökyüzü yavaş yavaş kararıyor, yeni bir gece yaklaşıyordu. Ve bu gece, sadece silahların değil, hatıraların da yankılandığı bir gece olacaktı.

Aras, yeni görev için yola çıkarken cebindeki fotoğrafı tekrar yokladı. Geçmişinin izlerini taşıyan bu küçük kağıt parçası, ona savaşın ötesinde bir şeyleri hatırlatıyordu. Ancak şu an düşünme zamanı değildi—düşman hareketliliği rapor edilmişti ve onun görevi, ekibiyle birlikte bu tehdidi ortadan kaldırmaktı.

Birlik, dağların arasındaki dar bir geçide ulaştığında, gökyüzü koyu gri bir örtüyle kaplanmıştı. Yağmur başlamadan önce hareket etmek zorundaydılar. Telsizden gelen emir netti: "Düşman unsurlar vadinin aşağısında mevzilendi. Sessiz ilerleyin, pusu kuracağız."

Aras, ekibiyle birlikte kayalıkların arasına gizlenerek pozisyon aldı. Uzaktan, düşman unsurlarının hareketlerini izledi. Sayıları fazla değildi, ancak arazi avantajlarını kullanıyorlardı. Bir hata yapılırsa, buradan sağ çıkmak zor olabilirdi.

Birlik, nefesini tutarak bekledi. Gözler hareket halindeki siluetlere odaklandı. Ancak tam saldırıya geçmeye hazırlanırken, Aras’ın zihninde bir görüntü belirdi—fotoğraftaki yüzlerden biri, aşağıda mevzilenen kişilerden birine çok benziyordu.

Kalbi hızla atmaya başladı. Burada, bu vadide, geçmişinden gelen bir şey mi vardı?

Zihni karmaşaya sürüklenirken, telsizden gelen son emir onu gerçeğe döndürdü. "Harekete geçin!"

Aras, parmağını tetiğe götürdü. Ancak bu sefer, sadece düşmana değil, kendi geçmişine de nişan alıyordu.

Aras, tetiği çekmeden önce derin bir nefes aldı. Aşağıda mevzilenen düşman unsurlarına göz gezdirirken, aklında tek bir şey dönüyordu—fotoğraftaki yüz, gerçekten geçmişinden gelen biri miydi? Yoksa savaşın getirdiği bir yanılsamayla mı karşı karşıyaydı?

Zaman daralıyordu. Birlik, saldırıya başlamak üzereydi. Ama Aras, tereddüt içindeydi. Eğer geçmişinden biri bu grubun içinde yer alıyorsa, bu çatışma onun için yalnızca bir görev değil, kişisel bir yüzleşme olacaktı.

Telsizden gelen ses sert ve netti: "Aras, hazır mısın? Ateş açıyoruz!"

Aras gözlerini kısa süreliğine kapattı, zihnindeki belirsizliklerle savaşarak karar vermek zorundaydı. Ancak gerçeğin tek bir yönü vardı—o şimdi burada, savaşın ortasındaydı. Ve geçmişi ne kadar yakınına gelirse gelsin, görevini tamamlamak zorundaydı.

Tetiği çekti.

Silah sesleri yankılanırken, vadinin içindeki çatışma hızla alevlendi. Aras, ekibiyle birlikte mevzilerini koruyarak ilerledi. Ancak aklında hâlâ fotoğraftaki yüz vardı. Bu savaş, artık sadece düşmanla değil, onun kendi geçmişiyle de bir hesaplaşmaya dönüşmüştü.

Vadide yankılanan silah sesleri yavaşça kesilmeye başlamıştı. Aras, gözlerini savaş alanına dikti. Düşman unsurlar etkisiz hale getirilmişti, ancak içinde taşıdığı belirsizlik daha da büyüyordu.

Çatışma sona erdiğinde, Aras cebindeki fotoğrafı tekrar yokladı. Mermi sesleri artık kesilmiş olsa da zihnindeki savaş sürüyordu. Fotoğraftaki yüzün, bugün burada karşılaştığı kişilerden biri olup olmadığı konusunda hâlâ emin değildi.

Birlik toparlanırken, komutan telsizden yeni emirleri iletti: "Görev tamamlandı. Konumu terk etmeye hazırlanın."

Ancak Aras, vadiden ayrılmadan önce son bir kez enkaz halindeki mevzilere baktı. Düşman artık burada değildi, ancak geçmişinden gelen gölgeler hâlâ onunla birlikteydi.

Kendine derin bir nefes alarak, bu savaşın bitmediğini hatırlattı. Savaş alanı geride kalmış olabilir, ama geçmiş, onunla birlikte yolculuğuna devam edecekti.

📖 Hikayeye Devam Et

Dağlarda Yalnız Bir Asker Kayıp Yol Bölüm 4. bölümüne geçmeden önce kısa bir reklam ile destek olun.

➡️ Dağlarda Yalnız Bir Asker Kayıp Yol Bölüm 4 Online Oku