Gölgelerin Fısıltısı Bölüm 40 Kesinleşen Rota ve Yaklaşan Tehlike Online Oku

 

Elif, Ege Üniversitesi Merkez Kütüphanesi'nin yan kapısından kendini tekrar kampüsün güneşli ortamına attığında, derin bir nefes aldı. İçeride geçirdiği saatler boyunca hissettiği o klostrofobik baskı biraz olsun dağılmıştı. Başarmıştı. Dr. Thorne'un makalesine ulaşmış, Ali'nin çalışmalarının teorik altyapısını biraz daha kavramış ve belki de yeni bir ipucu – Dr. Jian Li Wei – bulmuştu. Telefonundaki fotoğraflar ve not defterindeki karalamalar, bu tehlikeli yapbozun yeni parçalarıydı.

Ama kütüphaneden çıkmakla tehlike geçmiş değildi. Aksine, şimdi ne yapacağı sorusu daha da acil bir şekilde önünde duruyordu. Kampüsün kalabalığına karışarak İZBAN istasyonuna veya otobüs duraklarına doğru yürürken, zihni hızla çalışıyordu. Seçenekleri belliydi ama hiçbiri kolay değildi.

Dr. Thorne'a veya Dr. Wei'ye ulaşmaya çalışmak? Bu, eninde sonunda yapması gereken şeydi belki ama şu anda imkansız görünüyordu. Hem bu kişilerin nerede olduğunu bilmiyordu hem de onlara nasıl güveneceğini. Üstelik bu kadar hassas bir bilgiyi (Ali'nin günlüklerini) yanlarında taşırken uluslararası bir yolculuğa çıkmak delilik olurdu.

Ayşe'den yardım istemek? Yeni aldığı telefonla belki daha güvenli bir iletişim kurabilirdi ama Ayşe'yi bu işe ne kadar bulaştırmalıydı? "Onlar" eğer Elif'i takip ediyorsa, Ayşe ile kuracağı temas onu da hedef haline getirebilirdi. Arkadaşını bu riske atamazdı.

Geriye ne kalıyordu? Defterleri yok etmek? Ali'nin son isteği buydu belki ama Elif bunu yapamazdı. Bu sadece Ali'nin mirası değil, aynı zamanda insanlık için hem büyük bir potansiyel hem de büyük bir tehdit içeren bir bilgiydi. Bunu yok etme sorumluluğunu alamazdı.

O zaman tek bir yol kalıyordu: Daha fazla bilgi edinmek. Özellikle de şu anki, somut tehlike hakkında. Konağa giren o lacivert arabalı adam kimdi? Yukarıdaki sesler kime aitti? Kenan... Bu gizemli adam ne biliyordu ve neden ona yardım etmişti? Evet, Kenan. Belki de cevaplar ondaydı. Ona ulaşmalıydı. Riskliydi, evet. Kenan'ın niyetinden hala emin değildi. Ama Kenan, Ali'yi ve Neriman'ı tanıyordu, "onlar" hakkında bir şeyler biliyor gibiydi ve en önemlisi, Elif'e zarar vermek yerine kaçmasına yardım etmişti. Diğer seçeneklerin belirsizliği ve tehlikesi yanında, Kenan'ı bulmaya çalışmak en mantıklı adım gibi görünüyordu.

Peki Kenan'ı nerede bulacaktı? Adam ortadan kaybolmuştu. Pansiyondaki yaşlı adamın veya Fatma Hanım'ın söyledikleri aklına geldi. Kenan'ın kasabanın dışında, belki de sahile yakın eski balıkçı barınaklarının olduğu taraflarda yaşadığına dair bir şeyler duymuştu sanki. İzmir'de sahile yakın, eski balıkçı barınaklarının olabileceği neresi vardı? Ya da Kenan'ın konuşmasındaki bir ima, bir ipucu? Hayır, adam çok belirsiz konuşmuştu.

Ama Kenan ona nehir yatağı yolunu tarif etmişti. Bu, o bölgeyi iyi bildiğini gösteriyordu. Belki de konağın etrafında dolaşıyordu hala? Bu çok riskliydi. Konağa geri dönmek... Hayır, bunu yapamazdı.

Başka bir ihtimal? Belki de Kenan'ın takıldığı belirli bir yer vardı? Kasabadaki insanlar ondan çekiniyordu, muhtemelen şehir merkezinde pek dolaşmıyordu. Belki de daha sakin, daha kenarda kalmış bir çay ocağı, bir kahvehane? Elif'in zihninde bir şimşek çaktı. Kenan'ın bahsettiği o "geçmişin hayaletleri"... Belki de Ali ve Neriman'la bağlantılı bir yerde onu bulabilirdi? Eski fotoğrafların çekildiği yerler? Ama bunları bilmiyordu.

Tam umutsuzluğa kapılacakken, Kenan'ın son sözleri aklına geldi: "Ben sadece bir gölgeyim." Gölge... Nerede saklanırdı gölgeler? Belki de şehrin en eski, en unutulmuş köşelerinde? Basmane... Tarihi dokusu, dar sokakları, eski hanları... Belki de Kenan buralarda bir yerlerdeydi? Bu sadece bir histi, zayıf bir olasılıktı ama denemeye değerdi. Pansiyonuna dönmeden önce Basmane'nin ara sokaklarında biraz dolaşacak, etrafına daha dikkatli bakacaktı.

Kampüsten ayrılıp tekrar İZBAN'a bindi ve Basmane'ye geri döndü. Trenden indiğinde öğle güneşi tepeye yükselmişti. Meydan daha kalabalıktı. Ama Elif bu kez pansiyonuna yönelmedi. Onun yerine, meydandan ayrılan daha dar, daha eski sokaklara daldı. Buralar turistik merkezden biraz daha farklıydı; daha yerel, daha az gösterişliydi. Küçük esnaf dükkanları, tamirhaneler, ucuz lokantalar ve aralara serpiştirilmiş eski, bakımsız konaklar veya hanlar vardı.

Elif yavaş adımlarla yürüyor, etrafındaki insanlara ve mekanlara dikkatle bakıyordu. Kenan'a benzeyen birini arıyordu. Ama aynı zamanda şüphe çekmemeye çalışıyordu. Birkaç küçük kahvehanenin önünden geçti, içeriye göz attı. Genellikle yaşlı adamlar oturmuş, okey oynuyor veya sohbet ediyorlardı. Kenan'ı göremedi.

Bir ara sokakta, eski bir hanın avlusuna açılan bir kapı gördü. Avluda birkaç tane daha küçük dükkan ve bir de çınar ağacının altına kurulmuş, salaş bir çay ocağı vardı. Burası daha sakin, daha gözden uzaktı. Belki de Kenan böyle bir yeri tercih ederdi? Avluya girdi, çay ocağının önündeki boş masalardan birine oturdu. Bir çay söyledi.

Oturduğu yerden avluyu ve sokağı gözlüyordu. Zaman yavaş geçiyordu. İçindeki umut azalmaya başlamıştı. Belki de bu saçma bir fikirdi. Kenan'ı burada bulma ihtimali neydi ki? Tam kalkıp gitmeyi düşünürken, sokağın köşesinden dönen o arabayı gördü.

Lacivert. Eski model. Tam da konağın önünde gördüğü araba!

Araba yavaşça ilerliyor, sanki birini arıyor gibiydi. İçinde şapkalı adam oturuyordu. Elif hızla başını başka yöne çevirdi, masanın üzerindeki gazeteyle yüzünü kapatmaya çalıştı. Kalbi tekrar hızla çarpmaya başlamıştı. O adam buradaydı! Basmane'de! Elif'i mi arıyordu? Nasıl bulmuştu? Yoksa bu da mı bir tesadüftü?

Araba çay ocağının önünden yavaşça geçti. Elif, gazetenin kenarından arabanın uzaklaşmasını izledi. Araba sokağın sonunda tekrar gözden kayboldu.

Elif'in elleri titriyordu. Tehlike sandığından daha yakındı. "Onlar" İzmir'deydi ve muhtemelen onu arıyorlardı. Kenan'ı bulma planı artık çok daha riskli hale gelmişti. Belki de Kenan'ı aramaktan vazgeçip hemen buradan, İzmir'den de kaçmalıydı? Ama nereye? Ve nasıl? Çay ocağının gölgesinde otururken, üzerine çöken tehlike hissiyle ne yapacağını bilemez haldeydi. Kaçış yolu tekrar kapanmış gibiydi.

''En çok okunan romanlar,yeni çıkan kitaplar 2025,pdf kitap siteleri,kitap tavsiyeleri,2025 roman önerileri,kitap blogları,kitap önerileri,kitap özetleri,roman incelemeleri,yazar biyografileri,kitap yorumları,pdf kitap indir,epub kitap indir,kitap serileri,yerli romanlar,yabancı romanlar,aşk romanları,tarihi romanlar,polisiye romanlar,bilim kurgu romanlar,dram romanları,fantastik kitaplar,e-kitap romanlar,ücretsiz roman oku''

📖 Hikayeye Devam Et

Gölgelerin Fısıltısı 41 bölümüne geçmeden önce kısa bir reklam ile destek olun.

➡️ Gölgelerin Fısıltısı Bölüm 41 Çember Tamamlanıyor, Son Kaçış Online Oku