Gölgelerin Fısıltısı Bölüm 30 Kaçış Rotası ve Kalabalıkta Kaybolma Çabası Online Oku

 

 

Çay bahçesinin loşluğunda, plastik masanın başında oturan Elif, sıcak çay bardağını iki eliyle kavramıştı. Dışarıdaki dünyanın karmaşası ve tehlikesi bir anlığına geri çekilmiş gibiydi. İçerideki atmosfer sakindi; köşede kısık sesle açık olan eski bir televizyonda öğle haberleri dönüyor, diğer masalardaki yaşlı adamlar alçak sesle sohbet ediyor veya tavla şakırtıları duyuluyordu. Çaycının tezgâhından gelen taze dem kokusu, havada asılı duran hafif sigara dumanıyla karışıyordu. Bu sıradanlık, Elif'in yaşadığı olağanüstü durumla keskin bir tezat oluşturuyor, bir an için her şeyin normal olduğuna inanma isteği uyandırıyordu. Ama bu sadece bir yanılsamaydı. Sırt çantasının varlığı, içindeki tehlikeli sırlarla birlikte, gerçeği acı bir şekilde hatırlatıyordu.

Çayından küçük yudumlar alırken, zihni hızla çalışıyordu. Burada kalamazdı. Bu sadece geçici bir sığınaktı. Bir sonraki adımı planlamalıydı. Öncelikle, bu bölgeden, İnegöl'den ve lanetli konaktan olabildiğince uzaklaşması gerekiyordu. Ama nasıl?

Otostop çekmek hala çok riskliydi. Taksi tutmak hem pahalıydı hem de iz bırakabilirdi; taksicinin meraklı sorularına cevap vermek zorunda kalabilirdi. Geriye toplu taşıma kalıyordu. Otobüs... Evet, otobüs en mantıklı seçenek gibi duruyordu. Kalabalık otogarda ve otobüste belki biraz olsun anonim kalabilirdi. İzini kaybettirmek daha kolay olabilirdi. İnegöl Otogarı'na ulaşmalı ve buradan başka bir şehre giden ilk otobüse binmeliydi.

Peki nereye gidecekti? İstanbul'a, evine dönmek ilk akla gelen seçenekti ama aynı zamanda en tehlikelisi olabilirdi. Eğer "onlar" Elif'in kimliğini biliyorsa, onu en kolay bulacakları yer eviydi. Ailesini de tehlikeye atamazdı. Başka büyük bir şehir? Bursa en yakınıydı ve oradan başka yerlere aktarma yapabilirdi. Belki Bursa'ya gidip orada birkaç gün izini kaybettirebilir, bu sırada Ayşe ile daha güvenli bir iletişim kurmanın yolunu bulabilirdi. Evet, Bursa iyi bir ilk durak gibi görünüyordu.

Planı netleşmişti: Önce en yakındaki bir dükkandan temel ihtiyaçlarını (su, yiyecek, belki görünümünü biraz değiştirecek bir eşarp veya şapka) alacak, sonra otogara gidip Bursa'ya ilk otobüs biletini alacaktı.

Çayını bitirdi. Kasadaki çaycıya parasını öderken adamın meraklı bakışlarından kaçınmaya çalıştı. Çay bahçesinin kapısından dışarı adım attığında, güneş ışığı gözünü aldı. Derin bir nefes aldı. Tekrar dışarıdaydı, savunmasızdı ama en azından bir planı vardı.

Yol boyunca yürümeye başladı, bu kez kasabanın merkezine doğru olduğunu tahmin ettiği yöne ilerliyordu. Etraftaki yapılar sıklaşmış, dükkanlar, küçük atölyeler belirmişti. İnsan kalabalığı artmıştı. Elif, başını hafifçe öne eğerek, kimseyle göz göze gelmemeye çalışarak yürüyordu. Üzerindeki kirli ve yırtık kıyafetler, yorgun ve endişeli hali dikkat çekebilirdi.

Kısa bir süre sonra küçük, her türlü malzemenin satıldığı bir bakkal dükkanı gördü. İçeri girdi. Raflarda dizili ürünlerin arasında hızla dolaştı. Birkaç şişe su, paketlenmiş peynir, ekmek ve bisküvi aldı. Kasaya yakın bir yerde duran basit, desensiz, koyu renk bir başörtüsü gözüne çarptı. Bunu da alıp saçlarını ve yüzünün bir kısmını kapatarak daha az dikkat çekebileceğini düşündü. Kasadaki yaşlı adama parasını uzatırken neredeyse hiç konuşmadı, sadece aldıklarının fiyatını sordu. Adamın sorgulayan bakışlarını üzerinde hissetse de aldırmamaya çalıştı. Aldıklarını çantasına yerleştirip hızla dükkandan çıktı.

Şimdi otogarı bulması gerekiyordu. Yoldan geçen orta yaşlı bir kadına yaklaşıp çekingen bir sesle otogarın nerede olduğunu sordu. Kadın, Elif'in perişan haline kısa bir an şaşkınlıkla baksa da, yolu tarif etti. Çok uzakta değildi, yaklaşık on dakikalık yürüme mesafesindeydi.

Elif, tarif edilen yöne doğru ilerlemeye başladı. Kasabanın sokakları daha kalabalıktı şimdi. İnsanların yüzlerine bakmaktan çekiniyordu. Herkes potansiyel bir tehdit gibi geliyordu. Acaba "onlar"dan biri bu kalabalığın içinde miydi? Onu izliyor muydu? Mağaza vitrinlerindeki yansımasını kontrol etti. Arkasında şüpheli birini göremiyordu ama bu onu rahatlatmadı. Paranoyası giderek artıyordu. Sırtındaki çantanın varlığını her zamankinden daha fazla hissediyordu.

Nihayet otogarın kalabalık ve gürültülü ortamına ulaştı. Farklı firmaların yazıhaneleri, peronlara girip çıkan otobüsler, telaşlı yolcular, bavullarını çekiştiren insanlar, simitçiler, sucular... Bu kaos bir yandan iyiydi, kalabalıkta kaybolmak daha kolaydı. Ama diğer yandan da ürkütücüydü; bu kadar çok insanın içinde "onlar"ın adamlarını fark etmek neredeyse imkansızdı.

Elif, başörtüsünü başına dolayıp yüzünün bir kısmını örttü. Kendini daha güvende hissetmese de en azından daha az dikkat çektiğini umuyordu. Yazıhanelerin önünden geçerken Bursa'ya giden ilk otobüsü aradı. Bir firmanın önünde "Bursa - Hemen Hareket" yazısını gördü. Hızla o yazıhaneye yöneldi.

İçerideki görevliye, ürkek bir sesle Bursa'ya tek kişilik bilet istediğini söyledi. Görevli, bilgisayara bir şeyler girdikten sonra bilet ücretini söyledi. Elif, cüzdanından çıkardığı parayı uzattı. Kimlik sorulmamasından memnundu. Biletini aldı. Otobüs on dakika içinde kalkacaktı, 5 numaralı perondan.

Peronların olduğu bölüme geçti. Etrafına bakındı. 5 numaralı peronda eski model ama temiz görünen bir otobüs duruyordu. Yolcular yavaş yavaş biniyordu. Elif hemen binmek istemedi. Önce etrafı biraz daha gözlemlemek, şüpheli bir durum olup olmadığını anlamak istedi.

Otogarın bekleme salonundaki plastik sandalyelerden birine, köşe bir yere oturdu. Çantasını kucağına çekti, sıkıca sarıldı. Gözleri sürekli etrafta geziniyordu. Yüzleri tarıyor, şüpheli hareketler arıyordu. Uzun süre aynı yerde duran insanlar, ona dikkatli bakanlar, telefonla konuşan takım elbiseli adamlar... Hepsi potansiyel bir tehdit gibi görünüyordu. Kalbi hızla çarpıyor, avuçları terliyordu. Zaman geçmek bilmiyordu.

Acaba Ayşe mesajını almış mıydı? Ne düşünmüştü? Yardım etmek için bir şeyler yapabilecek miydi? Ya "onlar" Elif'in Bursa'ya gittiğini öğrenirse? Otobüs güvenli miydi? Ya otobüste de onlardan biri varsa? Şüpheler zihnini kemiriyordu.

Sonunda otobüsün kalkış anonsu yapıldı. Yolcuların sonuncuları da otobüse biniyordu. Elif derin bir nefes aldı. Artık karar anıydı. Ya bu otobüse binecek ve bilinmeyene doğru bir adım daha atacaktı ya da burada kalıp başka bir yol arayacaktı. Ama başka bir yol yok gibiydi.

Ayağa kalktı. Çantasını sımsıkı tutarak, kalabalığın arasına karıştı ve 5 numaralı perona doğru yürümeye başladı. Her adımda etrafını kontrol ediyor, kimsenin onu takip etmediğinden emin olmaya çalışıyordu. Otobüsün kapısına geldiğinde duraksadı. İçerisi loş ve klimalıydı. Koltuklarda oturan insanlar camdan dışarıyı izliyor veya kendi aralarında konuşuyorlardı. Elif son bir kez arkasına baktı. Otogarın kalabalığında şüpheli bir yüz göremedi.

Cesaretini toplayıp otobüsün merdivenlerinden çıktı. Muavine biletini gösterdi. Koltuk numarası cam kenarındaydı, ortalarda bir yer. Koltuğuna doğru ilerlerken kimseyle göz göze gelmemeye çalıştı. Yerine oturdu, çantasını kucağından hiç ayırmadı. Başörtüsünü biraz daha önüne çekti. Camdan dışarı baktı. Perondaki insanlar, diğer otobüsler... Her şey normal görünüyordu. Ama Elif biliyordu ki hiçbir şey normal değildi.

Kısa bir süre sonra otobüsün kapıları kapandı ve motor çalıştı. Otobüs yavaşça perondan ayrılıp otogardan çıkarken, Elif geride bıraktığı kasabaya, konağa ve tehlikelere son bir kez baktı. Buradan fiziksel olarak uzaklaşıyordu ama taşıdığı sırlar ve peşindeki tehlike onunla birlikte geliyordu. Bursa'ya doğru yol alırken, içini hem küçük bir umut hem de büyük bir belirsizlik kaplamıştı. Bu yolculuk onu güvenliğe mi götürecekti, yoksa daha büyük bir tehlikenin içine mi?

''En çok okunan romanlar,yeni çıkan kitaplar 2025,pdf kitap siteleri,kitap tavsiyeleri,2025 roman önerileri,kitap blogları,kitap önerileri,kitap özetleri,roman incelemeleri,yazar biyografileri,kitap yorumları,pdf kitap indir,epub kitap indir,kitap serileri,yerli romanlar,yabancı romanlar,aşk romanları,tarihi romanlar,polisiye romanlar,bilim kurgu romanlar,dram romanları,fantastik kitaplar,e-kitap romanlar,ücretsiz roman oku''

📖 Hikayeye Devam Et

📖 Hikayeye Devam Et

Gölgelerin Fısıltısı 31 bölümüne geçmeden önce kısa bir reklam ile destek olun.

➡️ Gölgelerin Fısıltısı Bölüm 31 Şehirdeki Yabancı ve Geçici Sığınak Online Oku